Alfil polyradiculoneuritis

Toch maar een afspraak met een andere da gemaakt voor donderdag. Ik heb goede referenties over hem wat betreft een andere hond met polyradiculoneuritis, maar hou toch een slag om de arm. Het is een holistische da (schrijft wel ook traditionele medicijnen voor) en ik zit niet echt te wachten op homeopathie of bachbloemen. Voor mij weer een goede oefening om duidelijk te maken wat ik wel en niet wil en me niet over te halen tot iets.

Het stomme is dat ik het rot vind om de fysio af te vallen. Is echt een hele leuke jonge meid en ik ben er twee keer per week anderhalf uur, dus je bouwt een soort band op. Ook weer een goede oefening dus, hahaha.

Alfilillo schreef:Toch maar een afspraak met een andere da gemaakt voor donderdag. Ik heb goede referenties over hem wat betreft een andere hond met polyradiculoneuritis, maar hou toch een slag om de arm. Het is een holistische da (schrijft wel ook traditionele medicijnen voor) en ik zit niet echt te wachten op homeopathie of bachbloemen. Voor mij weer een goede oefening om duidelijk te maken wat ik wel en niet wil en me niet over te halen tot iets.

Het stomme is dat ik het rot vind om de fysio af te vallen. Is echt een hele leuke jonge meid en ik ben er twee keer per week anderhalf uur, dus je bouwt een soort band op. Ook weer een goede oefening dus, hahaha.

Ja, dat laatste zou ik dus ook heel erg hebben. Maar goed, Alfil is nu even belangrijker. Mijn duimen draaien donderdag!

Zo te lezen doe jij inderdaad meer met hem dan de fysio doet...
Zwemmen zou een meerwaarde zijn maar ik begreep dat dit nu even niet meer kon.
Contractuur lijkt me gezien je omschrijving niet heel waarschijnlijk.
Succes donderdag!

Wat moeilijk, zo'n revalidatie met zoveel vraagtekens... Ik duim keihard dat er toch steeds wat verbetering mag komen. Ik kan me goed voorstellen dat je je twijfels hebt bij de fysio, kon ze ook onderbouwen welk resultaat ze verwacht had van de massage onder het roesje?
Ik hoop dat zwemmen gauw weer mogelijk is, dat leek goed te gaan...

Alfilillo schreef:Toch maar een afspraak met een andere da gemaakt voor donderdag. Ik heb goede referenties over hem wat betreft een andere hond met polyradiculoneuritis, maar hou toch een slag om de arm. Het is een holistische da (schrijft wel ook traditionele medicijnen voor) en ik zit niet echt te wachten op homeopathie of bachbloemen. Voor mij weer een goede oefening om duidelijk te maken wat ik wel en niet wil en me niet over te halen tot iets.

Als hij kan aanwijzen waar het probleem zit ben je al een stuk verder denk ik.
Je hoeft niet op de homeopathische toer als je dat niet wilt, dus jezelf maar even sterk maken ;-)

Het stomme is dat ik het rot vind om de fysio af te vallen. Is echt een hele leuke jonge meid en ik ben er twee keer per week anderhalf uur, dus je bouwt een soort band op. Ook weer een goede oefening dus, hahaha.

Je hoeft haar niet af te vallen, maar soms heeft een ander soort behandeling meer nut.
Zo kan je het ook zien

Gisteren naar de fysio geweest. Ze wilde hem zien lopen (uiteraard door hem onder zijn buik te ondersteunen) en het viel haar op dat hij zo vooruit gegaan was. Was voor mij meteen een goede aanleiding om aan te geven dat ik denk dat een meer actieve benadering nu het beste zal zijn. Gelukkig was zij het met me eens. Vooralsnog gaan we het buiten doen bij het ziekenhuis, hoewel dat niet ideaal is: ´s avonds is het donker (en koud), vloer is niet ideaal en het is bij de ingang van het ziekenhuis waardoor er veel in- en uitloop is. Als het niet werkt wil ze ook wel naar ons huis komen. Hier is het perfect want ik heb veel ruimte binnen, ik kan pilatesmatjes neerleggen waarop hij goed grip heeft, rust, en we kunnen de tuin in waar hij altijd meer gemotiveerd is om te lopen aangezien hij daar van alles ruikt.
Ik heb ook aangegeven dat ik geen roesje wilde, dus ze heeft de intense massage zonder gedaan en dat ging prima. Daarna heeft ze de poot ingzwachteld, wat ik tot vanochtend heb laten zitten, waardoor de poot een tijd gestrekt is geweest. Ik moet zeggen dat hij hem vanochtend minder optrok toen ik hem met ondersteuning liet lopen.
Al met al tevreden. We zitten nu meer op één lijn en ik heb de da voor de second opinion afgebeld.

Wat andere dingen betreft gaat het ook beter: hij heeft voor het eerst zijn afschuwelijke sireneblaf laten horen ( ), hij drinkt meer zelf zonder dat ik het aan moet bieden en hij ´wil´ meer, ook al kan hij het nog niet. Ook rekt hij zich vaker uit. Vaak moet ik dan eerst voor hem een pootje strekken om het lijf te herinneren en dan strekt hij zelf voor- en achterpoten waar hij zichtbaar van geniet: hij komt weer wat meer in zijn lijf.
Hij vertoont wel nog steeds raar gedrag als ik hem zijn bak eten aanbiedt (blik of kip). Dan begint hij heel fanatiek zijn neus te wrijven aan zijn deken. Alsof hij jeuk heeft of alsof hij zijn eten wil verstoppen (zo verstopte hij nogal eens een kluif in zijn deken). Hij eet pas als ik stukjes uit de hand geef en dan moet ik echt een tijdje aandringen. Als hij het eenmaal geproeft heeft, eet hij wel gewoon. Het gekke is dat als ik een handje brokjes (niet zijn favoriete eten) op zijn deken leg, hij ze meestal wel zonder gek gedoe opeet. Misschien is er iets met de bak (hoewel ik al verschillende heb geprobeerd)? Of misschien gaat het om eten uit een bak an sich.

Alfilillo schreef:Gisteren naar de fysio geweest. Ze wilde hem zien lopen (uiteraard door hem onder zijn buik te ondersteunen) en het viel haar op dat hij zo vooruit gegaan was. Was voor mij meteen een goede aanleiding om aan te geven dat ik denk dat een meer actieve benadering nu het beste zal zijn. Gelukkig was zij het met me eens. Vooralsnog gaan we het buiten doen bij het ziekenhuis, hoewel dat niet ideaal is: ´s avonds is het donker (en koud), vloer is niet ideaal en het is bij de ingang van het ziekenhuis waardoor er veel in- en uitloop is. Als het niet werkt wil ze ook wel naar ons huis komen. Hier is het perfect want ik heb veel ruimte binnen, ik kan pilatesmatjes neerleggen waarop hij goed grip heeft, rust, en we kunnen de tuin in waar hij altijd meer gemotiveerd is om te lopen aangezien hij daar van alles ruikt.
Ik heb ook aangegeven dat ik geen roesje wilde, dus ze heeft de intense massage zonder gedaan en dat ging prima. Daarna heeft ze de poot ingzwachteld, wat ik tot vanochtend heb laten zitten, waardoor de poot een tijd gestrekt is geweest. Ik moet zeggen dat hij hem vanochtend minder optrok toen ik hem met ondersteuning liet lopen.
Al met al tevreden. We zitten nu meer op één lijn en ik heb de da voor de second opinion afgebeld.

Wat andere dingen betreft gaat het ook beter: hij heeft voor het eerst zijn afschuwelijke sireneblaf laten horen ( ), hij drinkt meer zelf zonder dat ik het aan moet bieden en hij ´wil´ meer, ook al kan hij het nog niet. Ook rekt hij zich vaker uit. Vaak moet ik dan eerst voor hem een pootje strekken om het lijf te herinneren en dan strekt hij zelf voor- en achterpoten waar hij zichtbaar van geniet: hij komt weer wat meer in zijn lijf.
Hij vertoont wel nog steeds raar gedrag als ik hem zijn bak eten aanbiedt (blik of kip). Dan begint hij heel fanatiek zijn neus te wrijven aan zijn deken. Alsof hij jeuk heeft of alsof hij zijn eten wil verstoppen (zo verstopte hij nogal eens een kluif in zijn deken). Hij eet pas als ik stukjes uit de hand geef en dan moet ik echt een tijdje aandringen. Als hij het eenmaal geproeft heeft, eet hij wel gewoon. Het gekke is dat als ik een handje brokjes (niet zijn favoriete eten) op zijn deken leg, hij ze meestal wel zonder gek gedoe opeet. Misschien is er iets met de bak (hoewel ik al verschillende heb geprobeerd)? Of misschien gaat het om eten uit een bak an sich.

Al bij al goed nieuws dan toch vind ik!

Eten misschien wat verveling, mentaal dan, en minder honger? Ben even kwijt of hij nog medicatie neemt, misschien anders wat misselijk er door en dan eerste hap even lastig? Zou hij al brokjes uit een snuffelt kunnen zoeken/eten?

Weer een klein updateje. Hij gaat steeds een beetje beter. Nog steeds langzaam, maar de lijn is stijgend. Ik heb vandaag nog wat filmpjes gemaakt van de oefeningen op de bal. Daarop zie je dat hij nu veel langer gewicht op voor- of achterpoten kan dragen. Hij kan nu ook redelijk kleine stukjes lopen terwijl ik alleen zijn borst ondersteun. Gelukkig zet hij zijn linker voorpoot nu ook beter neer. Rechts is nog steeds een stuk beter, maar toch. Hier de filmpjes. De filmpjes van de bal zijn behoorlijk lang en monotoon, maar dat is meer voor mezelf zodat ik kan zien dat hij vooruit gaat en het steeds langer volhoudt.

achterpoten:



voorpoten



lopen:

Dat lijkt inderdaad nu een echte stap vooruit!
Hij beweegt zijn achterpoten ook zoals de bedoeling is.
Nu moeten de spieren weer sterk genoeg worden om hem te dragen.

ranetje schreef:Dat lijkt inderdaad nu een echte stap vooruit!
Hij beweegt zijn achterpoten ook zoals de bedoeling is.
Nu moeten de spieren weer sterk genoeg worden om hem te dragen.

Inderdaad, de spieren zijn ernstig verzwakt. Hij is al bijna 2 kilo afgevallen en hij woog nog geen 10 kilo. Tegelijkertijd zijn de zenuwwortels nog niet helemaal hersteld. Dat herstelproces van de huls met vocht om de zenuwen schijnt erg langzaam te gaan. Er gaan dus nog steeds minder impulsen naar de spieren waardoor er minder spiervezels geactiveerd worden. Een minimale inspanning kost daardoor veel meer moeite.

Wat een mooi topic (wordt) dit,
De aanleiding is klote maar je informatie en ervaringen vind ik goud waard.
En als er straks ook nog een goed einde aankomt is het helemaal top.
Dank voor het delen Alfilillo!

Ja mooi dat je de verbeteringen kan zien

Friesenfransman schreef:Wat een mooi topic (wordt) dit,
De aanleiding is klote maar je informatie en ervaringen vind ik goud waard.
En als er straks ook nog een goed einde aankomt is het helemaal top.
Dank voor het delen Alfilillo!

Fijn om te horen dat je wat aan dit topic hebt!
Ik heb bewust vrij gedetailleerd beschreven hoe het proces verloopt, omdat er zo ontzettend weinig over op internet te vinden is. Wel jammer dat er nu een deel op het gewone hf staat en een deel hier, maar misschien kan ik te zijner tijd een linkje plaatsen.

Gisteren bij de fysio viel het weer op hoeveel hij verbeterd was in een week. Waar hij toen nog maar een paar stapjes liep met onder steuning, loopt hij nu makkelijk een meter of 20. De dag dat hij zelf op zijn poten staat, koop ik taart en champagne!

Alfilillo schreef:Gisteren bij de fysio viel het weer op hoeveel hij verbeterd was in een week. Waar hij toen nog maar een paar stapjes liep met onder steuning, loopt hij nu makkelijk een meter of 20. De dag dat hij zelf op zijn poten staat, koop ik taart en champagne!

Kijk dit is positief!!
Hopelijk gaat het vanaf nu steeds nog iets sneller met het herstel!

Misschien kan dit op hf erbij door print screen

twinkeltje schreef:Misschien kan dit op hf erbij door print screen

Wat een goed idee Dees.

twinkeltje schreef:Misschien kan dit op hf erbij door print screen

Goed idee! Maar ik heb geen idee hoe dat werkt, dus misschien kun je ermee helpen als het zover is?

Ik wil je verhaal en eventuele nuttige opmerkingen tussendoor wel voor je in je topic plaatsen als het hf weer online is. Dus niet alle reacties, maar wel zodat het verloop duidelijk blijft. Is dat een idee? Voordeel is dat het dan ook makkelijker te vinden is met Google en er binnen het forum op gezocht kan worden. Met screenshots werkt dat niet zo goed

Fotogravinnetje schreef:Ik wil je verhaal en eventuele nuttige opmerkingen tussendoor wel voor je in je topic plaatsen als het hf weer online is. Dus niet alle reacties, maar wel zodat het verloop duidelijk blijft. Is dat een idee? Voordeel is dat het dan ook makkelijker te vinden is met Google en er binnen het forum op gezocht kan worden. Met screenshots werkt dat niet zo goed

Dat zou super zijn Fotogravinnetje!

En deze dagen weer een klein beetje vooruitgang geboekt. Gisterochtend heeft Alfil staand gepoept (deed jij tot nu toe liggend) terwijl ik hem ondersteunde. Hopelijk betekent dat dat hij het voortaan wat vaker doet, want nu houdt hij het behoorlijk lang op.
Vanochtend lag hij op de bank en hij gaf aan dat hij iets wilde (dat doet hij door een beetje piepend te kreunen). Ik zette hem staand op de grond, ondersteunend, en hij liep naar de deur om naar buiten te gaan. Ik droeg hem naar de tuin en toen ik hem daar op vier poten zette, zakte hij een beetje door zijn achterpoten en begon hij meteen te plassen. Dat is voor het eerst in lange tijd dat hij het niet liggend doet.
En sinds gisteren kan hij heel even zitten, tussen mijn benen weliswaar, maar toch. Hij moet daarvoor best wat gewicht op zijn voorpoten nemen. Ik heb er net een filmpje van gemaakt:



Ik ben trots op mijn mannetje!

Yes! Wat kun je als eigenaar toch blij zijn om de stomste (kleinste) dingen he? Niet hondeneigenaren snappen daar niets van, volgens mij.

Dat is weer een stapje verder.
Fijn dat hij zichzelf weer een beetje beter kan ontlasten.

Je schrijft dat hij naar de deur liep.
Kan hij in huis weer een stukje lopen?

Gaat goed!
Eigenlijk net zoals bij Sherlock, maar dan alleen jammer genoeg veel trager.
Maar zo te lezen komen jullie er wel stapje per stapje, ik duim en hoop echt dat dit zich doorzet tot volledig herstel!

ranetje schreef:Dat is weer een stapje verder.
Fijn dat hij zichzelf weer een beetje beter kan ontlasten.

Je schrijft dat hij naar de deur liep.
Kan hij in huis weer een stukje lopen?

Nee, zelf nog niet. Ik moet hem nog ondersteunen onder zijn borstkas, maar hij kan prima aangeven waar hij naartoe wil. Ik beweeg met hem mee zeg maar.

Ik vind jullie heel knap jij moet enorm veel liefde en geduld hebben volgens mij om dit allemaal te kunnen